Błoto.
Ludzie popełniają błędy, a Bóg uczy wybaczać.
Wybaczam tego samego wieczora. Nie trzymam nic.
Błoto to nie wyjście. Błoto to najgorsza droga.
Czekanie czasem nie popłaca.
Czekanie na lepszy dzień, moment, chwilę.
Czasem wystarczy po prostu zrobić.
Spontaniczność bywa lepsza od długiego, nocnego maratonu.
Człowiek dużo żałuje.
Wystarczy doceniać to, co się posiada. To kim się jest.
Docenić. To wystarczy.
Oby życie nie obróciło się o 180 stopni, abyśmy zrozumieli.
Ciągle się uczę. Ciągle odkrywam.
Widzę, że muszę doceniać wszystko jeszcze mocniej.
Jeszcze ściślej.
Z całej siły.
Myślę. Myślę. Myślę, gdy jestem sama.
Czuję pustkę, gdy jestem sama.
Zmierzam się, gdy jestem sama.
Doceniam, gdy jesteś obok.
Staram się rozumieć.
Jestem człowiekiem. Nie codziennie stykam się z nowymi sytuacjami.
Bywa, że nie wiem co zrobić. Bywa, że nie wiem co czuć.
Bywa, że nie znam decyzji. Jestem człowiekiem. Uczę się.
Dlaczego oceniasz, jeśli nie znasz.
Dlaczego nic nie próbujesz zrozumieć.
Dlaczego tak mnie mieszasz, skoro jestem tylko człowiekiem.
Boli. Widocznie musi.
Może wygląda twardo. Czasem w środku się rozsypuje. Rozsypka jest piękna w swej chwili.
Jest cała na wierzchu i zna ją tylko jeden.
Ten, który zawsze tu już będzie.
Ten, którego życie nauczyło mnie w końcu doceniać.
Każdy swoje musi wycierpieć. Swoje zrozumieć. Przez swoje przejść.
Swoje docenić.
Zmienić siebie i walczyć.
Każdy.
przecież
Walcz, bo dopóki walczysz - jesteś zwycięzcą.
Mama
Komentarze
Prześlij komentarz
Dziękuję Ci za komentarz. Miłego dnia!